اهداف بزرگ، ترسناک و جسورانه، می‌توانند فوق‌العاده الهام‌بخش باشند؛ البته تا زمانی که در راه رسیدن به آنها، شکست نخورید. چون همین که شکست بخورید، به جای الهام‌‌گرفتن از آن اهداف، با ناامیدی آنها را رها خواهید کرد. البته اصلا منظورم این نیست که به سمت اهدافی که باعث حرکت رو به جلوی شما می‌شوند یا شما را به چالش می‌کشند، نروید. فقط دارم می‌گویم به آن دسته از اهداف‌تان بچسبید که امکان موفقیت‌تان بیشتر است، یا اگر هم نمی‌توانید از بلندپروازی‌تان دست بکشید، حداقل باید جرأت مقابله با شکست را داشته باشید و زود جا نزنید.
سخن آخر اینکه شخصیت شما با نگرش‌هایتان و اینکه چگونه و برای چه چیزهایی وقت می‌گذارید شکل می‌‌گیرد و شادی واقعی هم یعنی همین.
از جست‌وجوی چیزهایی در بیرون از خودتان که «فکر می‌کنید» خوشحال‌تان می‌کند، دست بردارید. درک کنید که آرامش و شادمانی در درون شماست و اگر نتوانید در درون‌تان شاد باشید، هیچ‌چیزی بیرون از خودتان، نمی‌تواند واقعا احساس خوبی در شما ایجاد کند.
دیدگاهتان را بنویسید