رفتارهای خشمگین میتوانند ترسناک، ناگهانی و طاقت فرسا باشند. سخت است که بدانید در حال حاضر چه کاری باید انجام دهید، به خصوص اگر از قبل برنامه خوبی نداشته باشید.
چیزی که در مورد خشم وجود دارد این است که به خودی خود بد نیست. درست مثل هر احساس دیگری، هدف خود را دارد.
احساس عصبانیت توسط چیزی تحریک میشود، اما اغلب نیاز به شنیده شدن است که میتواند منجر به یک انفجار کامل شود. خشم ایجاد میشود و بیشتر میشود؛ زیرا به نظر میرسد هیچکس درک نمیکند. خوشبختانه، این یکی از سادهترین نکات برای پیاده سازی است.
تبدیل به یک راوی از وضعیت بشوید. حقایق را توضیح دهید و مطمئن شوید که کودک شما احساس میکند شنیده میشود. روی احساسات تمرکز کنید و مراقب باشید که هیچ رفتار ناخواستهای را نادیده نگیرید.
“میتوانم ببینم که دستانت گره شدهاند، عصبانی هستی؟ صدایت را از اتاق دیگر شنیدم. صدایت خیلی بلندتر از حد معمول بود. حالا که میتوانم صورتت را ببینم، میبینم که خیلی عصبانی هستی. درست میگم؟ عصبانی هستی؟”
هدف این است که ابتدا وضعیت را خنثی کنید و به کودک خود کمک کنید تا آرام شود.
بلافاصله به مشکل نپردازید
مشکلات در لحظه پر هیاهو حل نمیشوند. قبل از صحبت در مورد مشکل، همه باید آرام باشند.
این ممکن است به این معنی باشد که همه باید مکث کنند. اگر مشکل راجع به یک اسباب بازی است، آن را حذف کنید تا زمانی که فرد عصبانی (یا افراد) بتوانند با آرامش صحبت کنند.
اگر مشکل با شما یا چیزی است که شما درخواست میکنید، از آن فاصله بگیرید. یک مبارزه قدرت یا مسابقه فریاد زدن به هیچ یک از شما آنچه را که میخواهید نمیرساند.
خروج از خشم را راحت کنید
رسیدن به وضعیت پس از فوران خشم میتواند دشوار باشد. برای هر کودک، متفاوت خواهد بود، برای هر موقعیتی، متفاوت خواهد بود.
این ممکن است به دلیل خجالت از نحوه واکنششان سخت باشد. اکنون ممکن است احساس ناراحتی کنند، ممکن است هنوز کمی عصبی باشند، یا ممکن است به دلایلی کاملاً متفاوت رسیدن به آرامش برایشان سخت باشد.
بازگشت به خشم
مهم است که در مورد آنچه اتفاق افتاد صحبت کنید. بسته به آنچه اتفاق افتاده است، میتوانید به محض اینکه مشکلی باعث خشم شد، صبر کنید یا آن را اداره کنید.
اگر افراد دیگری درگیر باشند، احتمالاً باید فوراً وضعیت را اداره کنید.
“وقتی خیلی عصبانی بودی، خواهرت را کتک زدی. خوب نبود، بیا ببینیم که او از تو چه میخواهد.”
یا “وقتی داد میزدی، چیزی به من گفتی که آزاردهنده بود. آیا میتوانی یک چیز خوب به من بگویی؟”
بهتر است تا مدتی بعد یا حتی روز بعد صبر کنید تا در مورد احساس عصبانیت صحبت کنید. از دست دادن کنترل احساس خوبی ندارد.
برای دفعه بعد آماده باشید
اگر کودکی دارید که فوران خشم دارد، میدانید چه چیزهایی باعث تحریک آنها میشود. ممکن است نیاز باشد کمی فکر کنید تا یک الگو پیدا کنید، اما به احتمال زیاد، یکی وجود دارد.
یک مثال عالی این است: او وقتی در بازی میبازد بسیار عصبانی میشود یا ترک خانه کسی همیشه با عصبانیت به پایان میرسد زیرا او سرگرم بوده است.
البته، زمانهایی وجود خواهد داشت که انتظارش را ندارید، اما برای آن زمانها که میدانید میآید، سعی کنید برخی از تکنیکهای مدیریت خشم را آماده کنید.
چیزهایی مانند بازیهایی که ذهن اگاهی را به بچهها یاد میدهد یا کتابهایی که رفتار مثبت را آموزش میدهند میتوانند به تعیین انتظارات قبل از هر گونه مسئلهای کمک کنند.
داشتن یک فضای آرام نیز یک ایده عالی است. به این ترتیب شما میتوانید آن را به عنوان یک انتخاب برای آرام کردن به طور مستقل ارائه دهید.
دیدگاهتان را بنویسید